روز پدر خجسته باد

آن که شفقتش را به هیبت می آمیزد ولطفش را به قهر,آن که در سینه اش هم قلب می تپید و هم شمشیر,آن که شجاعتش به خشیت آمیخته است و عدالتش به ایمان,آن که راه های آسمان را بهتر از زمین می شناسد و پاهایش در دنیاست و دست هایش در آخرت,آن که چنان به زندگی نزدیک است که گویی مقیم هزار ساله جهان است و چنان به مرگ مشتاق که گویی مرگ مادر اوست,او که از یقین که کم ترین سهم مردمان است بیشترین را دارد و قیامت هر روز در برابر اوبرپاست,انسانی سخت و درک ناشدنی است.واو چنین بود.دشوار ودرنیافتنی.پس چنین انسانی را جز خدای دشوار و درنیافتنی در نخواهد یافت. زندگی پست و بلند دارد,آدم ها اما پست آن را می خواهند و به آن خرسندند,او ولی بلندای زندگی را می خواست.از این رو بود که پست های جهان را زیر پا گذاشت و هرچه بر او رفت تاوان آن بود.بهای برگزیدن بلندی. اگر درختی زمین می خواهی٬اگر پرنده ای آسمان و اگر انسانی علی (ع) رااگر رودخانه ای باید به دریا بپیوندی و اگر ستاره ای به کهکشان و اگر انسانی به علی (ع)دانه که باشی به شکفتن محتاجی,نسیم که باشی به رفتن و انسان که باشی به علی (ع)

برای دسترسی به این مطلب و نظرات آن، کلمه عبور اختصاصی را وارد کنید

مشاهده